အခ်ိန္က ေတာ္ေတာက္ကုိ ေနာက္က်ေနၿပီ ခုဆုိလူေတာ႔ ဆုံေနေလာက္ၿပီ၊ ကၽြန္ပ္ တစ္ေယာက္ပဲ ေနာက္က်ေနတာကုိး
ကၽြန္ပ္ အေတြး နယ္ခ်ဲ႕ ၍ ကုိယ္႔အေတြးနဲ႔ ကုိယ္ ခပ္သြက္သြက္ေလး Redhill MRT မွ ဆင္းလာခါ MRT ေဘးမွ၊ ကားလမ္းကုိ ကူးၿဖတ္ ရန္ သာ စိတ္ေလာေနမိသည္
အဲဒီေန႔ ရုံး အဝတ္စားနဲ႔ အိတ္တစ္လုံးကုိ ဆြဲ လုိ႔၊ စေန ေန႔ ေလ ရုံးေတာ႔ မရွိပါဘူး ဝတ္စရာ မရွိေတာ႔လုိ႔ ရွိတာ ဝတ္လာတာ
ေနာက္က်ေနၿပီ ဆုိတာပဲ ကၽြန္ပ္ စိတ္ထဲ စဥ္းမိတယ္ ကားလမ္းက လူကူး မီး နီေနတာကုိ သတိမထား လုိက္ပဲ
ကၽြန္ပ္ ကား လမ္းကုိ ခပ္ရဲ ရဲ ပဲ ၿဖတ္ကူးလုိက္တယ္ေလ(ၿမန္မာႏုိင္ငံသားေလ)
အဲဒီ အခ်ိန္ ကၽြန္ပ္သတိထားလုိက္မိတယ္
စကားေၿပာသံ တစ္ခ်ဳိ႕
ကၽြန္ပ္ ေတာ္ေတာ္ နားလည္တယ္ ဒီစကားေတြကုိ
ကၽြန္ပ္ စဥ္းစားလုိက္မိတယ္ Singapore ေရာက္ၿပီး ငါ ေတာ္ေတာ္ေလး တုိးတက္လာတယ္ေပါ႔
ကုိယ္ကုိယ္႔ ကုိ ေက်နပ္အားရတဲ႔ အသံနဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ေရရႊတ္လုိက္တယ္
ကၽြန္ပ္အေတြး မဆုံးခင္ပဲ ေသခ်ာ နားေထာင္ၾကည္႔ေတာ႔
မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ အသံပဲ
ကၽြန္ပ္ အေတြးပ်တ္သြားၿပီ ေတြေဝသြားတယ္ ကၽြန္ပ္သိတာေပါ႔ ဒီအသံ စဥ္းစားၾကည္႔ေတာ႔
ငတိမ ႏွစ္ေယာက္ က ဗမာဗူးတီးရမ္း ေတြကုိး
ကၽြန္ပ္ ေကာင္းေကာင္း နားလည္တာ မဆန္းးဘူးေလ သူတုိ႔ က ဗမာလုိ အတင္းတုပ္ ေနတာကုိး
သူတု႔ိေၿပာတဲ႔ စကား ၾကားမွ ကုိ ဟာကုိယ္ စဥ္းစားမိတယ္၊ ငါ ေတာ္ေတာ္ ဟုတ္ေနပါလားေပါ႔
“ ဟဲ႕ မီးပိြဳင္႔ နီလဲ ကူးမယ္ဟာ သူတုိ႔ ႏုိင္ငံ သားေတြေတာင္ ကူးေသးတာပဲတဲ႔ ”
EA (ေရတြင္းပ်က္)
